Σκυλίσια Ψυχή - Αύγουστος Κορτώ

Το μονοπάτι των σελίδων μου θα ξεκινήσει αντίστροφα, όχι από τα αρχικά και βασικά αναγνώσματα που με σημάδεψαν ως αναγνώστη, αλλά από το τελευταίο βιβλίο που έπεσε στα χέρια μου και ολοκλήρωσα πρόσφατα, το "Σκυλίσια Ψυχή" του αγαπημένου Αύγουστου Κορτώ.


Πρόκειται για ένα βιβλίο διαφορετικό από τα άλλα του ίδιου συγγραφέα που έχω διαβάσει ("Το βιβλίο της Κατερίνας", "Μικρό χρονικό τρέλας"), καθώς δεν έχει βιογραφικό χαρακτήρα.

Το βιβλίο αφηγείται την ιστορία της Έστερ Κλάιν, μιας Εβραιοπούλας με διαταραχή αυτισμού, γεννημένης στο Βερολίνο το 1920, λίγα χρόνια πριν την άνοδο των Ναζί στην εξουσία. Η πολυτάραχη ζωή της θα περάσει μέσα από τις φρικαλεότητες του ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης του Μπούχενβαλντ, την καχυποψία της Αμερικής της εποχής του ΜακΚάρθυ, την ντροπή του διχοτομημένου ψυχροπολεμικού Βερολίνου αλλά και την ελπίδα που γέννησε η μετέπειτα πτώση του Τείχους του.

Κοινός παρονομαστής σε όλες τις περιπέτειες της αποτελεί η αγάπη της για τα σκυλιά. Οι τετράποδοι φίλοι της είναι εκείνοι που θα την βοηθήσουν να διαχειριστεί αποτελεσματικά, ήδη από μικρή ηλικία, τη διαταραχή της, θα την συντροφεύσουν στις πιο σκοτεινές ώρες της και τελικά θα νοηματοδοτήσουν τη ζωή της, καθώς εκείνη θα τους αφιερωθεί πλήρως.

Πέρα από το μήνυμα της θεραπευτικής αξίας της συντροφιάς των ζώων (η αγάπη του Κορτώ για τα σκυλιά είναι γνωστή), με κέντρισε η ρεαλιστική-πειστική απεικόνιση του αυτισμού, καθώς η ιστορία βιώνεται μέσα από τα μάτια του αυτιστικού κοριτσιού σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση. Επίσης στο έργο γίνεται εμφανής η παρουσία και η αξία της ψυχοθεραπείας, σήμα κατατεθέν του συγγραφέα, χωρίς όμως να έχει τον κεντρικό ρόλο που της δύνεται στα υπόλοιπα έργα του.

Η αφήγηση είναι γρήγορη και εύκολη. Έχοντας αισθανθεί ήδη μια κορύφωση στα μισά του βιβλίου, στο στρατόπεδο συγκέντρωσης, είχα τον φόβο ότι το υπόλοιπο μισό δε θα μπορούσε να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις που η ίδια η ιστορία μου είχε δημιουργήσει. Πράγματι το ενδιαφέρον μου έβαινε μειούμενο στο δεύτερο μισό και μαζί δημιουργούταν και η απορία του "προς τα πού το πάει τελικά ο Κορτώ και γιατί "τραβάει" τόσο την αφήγηση;" Ωστόσο το τέλος δικαιώνει στο έπακρο όλη την ιστορία... Και είναι ένα τέλος γεμάτο συναισθήματα, αγάπη και ανθρωπιά.

Η "Σκυλίσια Ψυχή" είναι μια εξύμνηση των ευεργετικών και λυτρωτικών επιδράσεων των ζώων πάνω στον άνθρωπο. Όταν οι σκληρές συνθήκες μας ωθούν σε ωμή και κτηνώδη "απο-ανθρωποποίηση", ένα ζώο -τι ειρωνεία- μπορεί να μας θυμίσει τι πραγματικά σημαίνει να είσαι Άνθρωπος.

"Σκυλίσισα Ψυχή", Αύγουστος Κορτώ, εκδ. Πατάκη, 2018, σελ. 384

https://www.patakis.gr/product/507720/vivlia-logotexnia-ellhnikh-logotexnia/Skulisia-psuxh/